Aslında Snoop Dogg’un artık ilgimi çeken bir rapçi olmadığını söylesem yanlış söylemiş olmam. Uzun zamandır ortalama ya da kötü albümler çıkarmış bir isim. Peki ben bu albüme niye heyecanlandım?
Albümün üstünde sadece Snoop Dogg’un durmayacak olması ve albümün yayıncısının Def Jam olması belli başlı etmenlerdi tabii ki. Def Jam destekli Snoop Dogg’un neler yapacağı benim açımdan bir merak konusuydu. Artık albüm de bize ulaştığına göre parça parça üstüne bol bol konuşabiliriz.
1. Alright (Redman & Method Man & Nefertitti Avani) [Produced by DJ Battlecat]
Parçayı incelemeye başlamadan ilk konuşulması gereken konunun Neferitti Avani olduğunu düşünmekteyim. Kendisi döneminde Cool & Dre, Fat Joe gibi isimlerle çalışmış olsa da ben yeni duydum kendisini açıkçası gayet başarılı olduğunu ve parçanın da sıkıcı olmamasını etkileyen bir faktör olduğunu düşünüyorum. Method Man ve Redman ikilisi zaten piyasada bulundukları andan beri beraber işler yayınlamayı seven bir ikili olsa da genelde tercihi ettiği beatlerle alakalı çok eleştirilen bir ikiliydiler. Bu parçanın beatinin de DJ Battlecatın yapacağını öğrendiğimde parçanın neye benzeyeceğini çok merak etmiştim. Battlecat safe zone’undan pek çıkmamış olsa da Meth ve Redman’in altından kalktığını söyleyebiliriz.
2. No Bammer Weed (Snoop Dogg) [Produced by Rick Rock]
Snoop Dogg’un albümde ne kadar başarılı bir executive producer olduğuna bu albümde şahit olsak da rap’leri Rick Rock’un desteklerine rağmen hala prime döneminden çok uzak kalıyor maalesef. Parçanın artılarından bahsedecek olursak catchy bir nakarata sahip olduğunu söyleyebilirim sadece. Yazım olarak kötülüğünden bahsettiysem diğer eksilerini de kesinlikle adlibler ve arkaya atmosfer yaratmak amacıyla koyulmuş efektler olarak belirteyi. Parçayı dinlenilemez yaptıkları gibi parçaya odaklanmayı da çok zorlaştırıyor. Maalesef albümün en zayıf halkalarından birisi No Bammer Weed.
3. New Oldie (Eric Bellinger, Snoop Dogg, Usher) [Produced by D. Phelps and Quintin “Q” Gulledge, Rance]
Parça üstünde görüldüğü gibi çok fazla isim uğraşmış ve bu kafaları çok karıştırmış gibi duruyor. Üçlünün parçadaki uyumundan bahsetmek gerekirse gayet uyumlu olduklarını söyleyebiliriz. Usher ve Snoop Dogg’u beraber Peaches Remix’te (Justin Bieber) zaten dinlemiştik ve o parçada çok kötü yazılmış bar’lar olsa da fena bir uyumları yoktu. Eric Bellinger’ın da zarardan çok katkısı olduğunu söyleyebiliriz. Parçanın eksik yönlerine gelmek gerekirse Benjamin Chang hali hazırda Usher ile çalışmalarını dinlediğimiz bir isim olsa (Letter To My Son, I Cry) da burada neden akvaryum içinden bize ulaşmaya çalışan bir Usher vokali var hiçbir fikrim yok. Beat’in üstünde de yaklaşık 15 tane insanın durmuş olması ortaya tamamıyla bir çorba çıkarmış. Çok chill başlayan melodiler bir anda yazılmış iğrenç elektronik sesler ve anlamsız tok davullar eşliğinde kesiliyor ve 1. dakikadan sonra aranjman sağlamak için yazılan ekstra davullar da duyumu çok zor bir şekilde mix’lendikleri için parçadan alınabilecek zevki tamamıyla baltalıyorlar.
4. Make Some Money (Fabolous & Dave East & Snoop Dogg) [Produced by Hi-Tek]
Parçayı yapan ekip bile bu parçanın ne kadar iyi olduğunu göstermekte aslında. Hi-Tek her zamanki gibi çok iyi bir beat paslamış sadece arkaya atılan cızırtılı gelen ses anlamsız geldi ama parçadan alacağınız zevki çok baltayacak bir faktör olduğunu söyleyemem. Snoop Dogg’un nakaratı baya yakalayıcı türden. Fab ve East’in verseleri de her zamanki gibi çok iyi. Snoop’un verse yine çok iyi olmasa da adlib’lerin sıkılmayı önlediğini söyleyebilirim.
5. Anxiety (Malaya) [Produced by Terrace Martin & Kid Culture]
Malaya benim hali hazırda Terrace Martin ile olan işlerinden dinlediğim ve şarkıcıydı genellikle de Martin ile çalışırken ıska geçtiğine rastlamadım (Örneğin Evil Eyes & Love You Bad [Dinner Party: Dessert Version] & Before You Let Go). Burada da durum farklı değil. Başlangıçta değinmem gereken şey ise parçanın beati olduğunu düşünüyorum çünkü bu albümdeki çoğu parçadan ayrılan bir sounda sahip. Genelde 90lar doğu yakası prodüktörlerinden dinlemeye alışık olduğumuz davullara sahip ve o dönemde çok birleştiğini görmediğimiz enstrümanlar kullanılmış aranjmanlarda bir de bassları çok tatlı. Malaya’nın performansından bahsetmek gerekirse beatin altında kaldığı bir an bile olmadığını söyleyebilirim.
6. Like My Weed (JANE HANDCOCK) [Produced by SNDRTK]
SNDRTK kim hiçbir fikrim yok ve JANE HANDCOCK da sadece DAME D.O.L.L.A. albümünde dinleyip gelişmesi gerektiğini düşündüğüm bir vokaldi. Gelişme var mı diye soracak olursanız da var ama bu parça gelişimini hissettiren parça değil. Bunun sebebi de prodüksiyonun zayıflığı açıkçası. Dediğim gibi hala gelişme aşamasında olduğunu düşündüğüm JANE bu çok chill kafalara girilmiş olup gereksiz sert davullar ile parçalanan beati kurtacak bir seviyede henüz değil ne yazık ki.
7. Applying Pressure (Yk Osiris & Snoop Dogg) [Produced by Mark Jackson & Jason Boyd]
Genellikle Justin Bieber işlerinde görmeye alışık olduğumuz prodüksiyon kadrosundan hiç beklemeyeceğim kadar fazla batı yakası hissiyatı veren bir beat var karşımızda açıkçası. Yk ve Snoop’un sesine de 10 numara gittiğini rahatlıkla söyleyebilirim. Çıkış albümünü sevmemiş olsam da Timing gibi hiç fena olmayan şarkılara sahip bir isim Yk Osiris. Açıkçası Yk Osirisin en sevdiğim işlerinden biri oldu bu parça ve tekrar kendisine ilgi duymamı sağladı. Snoop Dogg ise daha rap yapmak yerine Osiris gibi Modern R&B tarzı bir vokal tercih etmiş açıkçası Snoop Dogg’un artık rap yapmayı bırakıp bu taraflara yönelmesini görmek çok keyifli olabilirmiş. Yazının daha sonraki kısmında da değineceğim MOUNT WESTMORE albümünde de en azından nakaratlarda inşallah bol bol Snoop görürüz.
8. Go To War (Blxst & Snoop Dogg) [Produced by Jay Millian]
Blxst ve Bino Rideaux’un Sixtape 2si ile hayatımıza giriş yapmış Jay Millian safe zonenu terk etmeye çok istekli durmuyor. Bu parçayı Sixtape 2’ye koysak büyük ihtimalle fark edilmez. Ha Sixtape 2 de eksilerine rağmen sevdiğim bir albüm olduğundan benim açımdan pek sıkıntı içermiyor ama sürekli böyle giderse Jay Millian’ından millet elinde sonunda sıkılacaktır bu yüzden yeteneklerini bize farklı soundlarda da göstermesi gerektiğini düşünmekteyim. Peki Jay Millian’ı geçersek parça nasıl derseniz Sixtape 2’yi kurtaran şeylerden biri de Blxst ve Bino Rideaux uyumuydu derim ve aynı uyumun Blxst ve Snoop arasında olmadığını da belirtirim. Snoop’un vokali mixlenirken ne düşünüldü bilmiyorum ama Snoop’un vokali neredeyse efektlerden dolayı duyulamayacak bir yere çekilmiş. Blxst’in performansı ise gayet yerinde. Snoop’un vokaline de ısınabilen biri bu sound’un da alıcısıysa dinleyecektir büyük ihtimalle.
9. I Want You (October London) [Produced by Lhanze Beats & Sooparfly]
Açıkçası bu albümün birazcık da sadece rap dinleyen insanlara başka türlerden sanatçılar da dinletmeyi amaçlamış olduğunu düşünürsek en korktuğum isim October London olmuştu. Ha zaten Snoop Dogg’un güncel işlerini takip eden insanlar Snoop ile yaptıkları önceki parçalardan tanıyorlardır ama güncel Snoop işlerinin hepsi eleştirmenler (ki buna ben de dahilim) tarafından yerden yere vurulduğundan merak uyandırmayan işler oluyorlar genelde. Bu albüm ise gerek konuk çeşitliliği olsun gerek yapımcı firmanın değişimi olsun öbürlerinden daha çok ilgi uyandırabilecek bir albüm ve DJ Whoo Kid’in dinlettiği snippet’ta parçanın reggae olacağını görünce harbiden October London adına üzülmüştüm çünkü Snoop Lion’dan Snoop’un reggae müziğe bakış açısının farkındaydım. Peki şarkı nasıl olmuş derseniz korktuğum gibi ama bu parçayı o kadar da kötü etkilememiş derim. Evet parçadan buram buram Snoop Lion’da olan reggae ile başka türleri birleştireyim kafasını alıyorsunuz ama Sooparfly ve Lhanze Beats Snoop Lion’da olduğundan daha başarılı bir harman koymuş ortaya. Ha ama Snoop Lion’dan başarılı sadece yoksa mehten öteye gidebilen bir şarkı değil.
10. GYU (AUGUST 08 & Ty Dolla $ign & Bino Rideaux) [Produced by Mike Bozzi, FnZ, Keanu Beats, Nonstop da Hitman]
New Oldie’de olduğu gibi bu parçada da çok fazla kişi olsa da bu sefer daha başarılı bir parça çıkmış ortaya. Dolla $ign’ın nakaratı fena değil sadece biraz daha kısa olabilirmiş. Parçanın en iyisi AUGUST olmakla beraber sonrasına da Binoyu yazarım. Dolla $ign nakarat yazmakta başarılı olduğu kadar akıcı bir verse yazma işinde başarılı olamamış maalesef. Beat’teki ekibin bu sefer birbiri ile daha uyumlu olduğunu da söylemek lazım tabi.
11. Inspiration (Malaya) [Produced by Sooparfly]
Bu sefer de bir Sooparfly beati üstünde Malaya dinliyoruz sadece, beni öbür parça kadar açmamış olsa da elbette bunu da tercih edenler olacaktır. Gayet geçerli parça.
12. Big Subwoofer (MOUNT WESTMORE) (Produced by Kato)
Albüme gelen o kadar güzel prodüktörler varken neden en çok beklenti uyandıran parçalardan birini yapması için Eminem klonlarının prodüktörünü seçmişler anlamak çok zor. Beat zaten Kato isminden de anlaşılacağı üzere kötü o yüzden benim için daha konuşması daha keyifli olacak bir yer olan eski efsane rapçilerimiz hala formunda mı adlı konu başlığımı konuşalım biraz. MOUNT WESTMORE birlikteliği açıkçası duyurulduğundan bu yana hiç ilgimi çekemedi. Hali hazırda E-40 ve Too $hort’u beraber dinliyorduk zaten. Neden üstüne artık rap yapma yeteneğini kaybetmiş diyebileceğimiz Snoop ve Cube dayımızı dinlemek isteyeyim ki. Bu parçada da bu düşüncem kanıtlanmış oldu, buna benzer prodüktör tercihlerini görmeye devam edeceksek bu yıl çıkmış Four Horsemen albümünde yaptığım gibi eski abilerimiz neler yapabiliyor diye bile bakınmayacağım sanırım.
13. Murder Music (Snoop Dogg & Benny The Butcher & Jadakiss & Busta Rhymes) [Produced by Nottz]
Albümün en merak ettiğim ve en büyük hayal kırıklığına uğradığım parçası da bu oldu açıkçası. Özellikle Nottz gibi işlerini sürekli severek takip ettiğim bir isim olunca da daha da meraklanmıştım parçaya karşı. Öncellikle nakarat berbat, Snoop’un Applying Pressure performansı sonrası nasıl böyle bir nakaratı onayladığı aklımın alabildiği bir şey değil. Parçanın en iyisi Kiss olmakla birlikte 3 Mc’nin de performansı iyi ve beat de hoş olsa da 4 dakika aynı loop’u dinlemek sıkıcı bir deneyim gerçekten.
14. Been Thru (HeyDeon) [Produced by Dilip, Mike Free]
1 dklık ara sıcak bir parça, çok bir olayı yok. HeyDoen dinlemesi keyifli bir vokal ve beat de gayet hoş. Murder Music ve Big Subwoofer’dan sonra iyi geliyor açıkçası.
15. Qualified (Snoop Dogg & Larry June & October London) [Produced by Nottz]
Larry June hakkında ne hissettiğimi hala tam olarak bilmiyorum açıkçası. Genelde rap’lerini sevemesem de bir şekilde parçalarında kullandığı tekniklerle ya da beat seçimleriyle beni parça içinde tutmayı başarıyor (Örneğin; I Like You). Zaten Nottz’un başarılı bir prodüktör olduğundan bir önceki parçada bahsetmiştim ve bu beat de albümün en iyilerinden. June yine bir tık sıkıcı, Snoop ve October London’ın nakaratı tatlı; Snoop’un verse’ü ise albüm içindeki en iyilerinden. Albümdeki favori parçalarımdan bir tanesi.
16. Everybody Dies (Choc) [Produced by ???]
Parçanın prodüktörünün kim olduğu hiçbir yerde yazmıyor galiba ya da en azından ben bulamadım. Çok sıradan bir güney beati var ortada. Gitarlar hoş olsa da perküsyonları o kadar sevebildiğimi söyleyemem. Snoop’un 10 takipçisi olan Choc gibi bir yeteneği albümüne katmış olması çok hoş ben takibe aldım kendisini şahsen fena bir vokal olmadığını söyleyebilirim.
17. By & By (JANE HANDCOCK) [Produced by DJ Battlecat]
Like My Weed’de bahsettiğim parça bu olmasa da Battlecat ile Jane SNDRTK’den daha çok uyuşan bir ikili olmuşlar. Sonlara doğru oluşan vokal karmaşası olmasa çok çok daha iyi bir şarkı olacakmış. Yazık olmuş bir tık.
18. Diamond Life (Snoop Dogg & DJ Cassidy & Mary J. Blige) [Produced by D’mile, DJ Cassidy]
Uzun yıllardır birçok hiphop klasiğinde nakaratı bulunan Mary J. Blige’nin hala bu kadar iyi olması insana keyif veriyor gerçekten. Yeni Silk Sonic albümünün de prodüksiyon işlemlerinde bulunmuş D’mile da yine kendisine yakın soundlarda üretim yapan DJ Cassidy ile çok uyumlu bir ikili olmuşlar. Snoop Dogg da parçada olabildiğince az var. Albümde asla gözden kaçmaması gereken bir iş.
19. Whatever You On (JANE HANDCOCK) [Produced by ???]
Ve bahsettiğim JANE parçasına geldik. Sonunda baya iyi bir beat paslanmış olan JANE beatin üstünde öbür parçalarda deneyip tam anlamıyla yapamadığı her şeyi uygulamaya koyabiliyor. Kariyerine bu parçadaki gibi devam ederse çok iyi yerlere ulaşabileceğini düşünmekteyim.
20. Make It Last (Nefertitti Avani) [Produced by L.T. Hutton]
L.T. Hutton ile albümün giriş parçasında Battlecat ile olandan daha iyi bir uyum sağlamışlar diyebiliriz. Choc gibi Nefertitti Avani’nin de keşfedilmeyi bekleyen bir yetenek olduğunu düşünmekteyim şahsen ikisiyle de bu albümde tanıştım ve Snoop’un bu açıdan çok başarılı bir executive olduğunu düşünüyorum.
21. No Smut On My Name (Snoop Dogg & Battle Loco & Kokane) [Produced by DJ Battlecat]
Battle Loco arada bazı yer altında kalmış batı yakası albümlerinde denk geldiğim bir isimdi ama hiçbir işi aklımda kalmayan bir isimdi. Kokane zaten 90lardan beri batı yakası albümlerinde görmeye alışık olduğumuz bir isim. Parça da zaten her yerinden batı yakası kokan bir parça. Özellikle bundan sonraki ve bu parçanın daha çok Snoop ile tanışıklığı olan yer altı isimlerin adlarını duyurması için yapılmış ve kendilerine sadece adları geçsin diye kısa kısa süreler verilmiş gibi geldi. Ha 2 parçanın da tek eksileri Snoop Dogg’un sıkıcı rapleri sadece.
22. Get My Money (Snoop Dogg & ProHoeZak) [Produced by ProHoeZak]
ProHoeZak genelde ortalama ya da kötü albümler yapan bir yer altı rapçisiydi ve albümde bulunmasına hatır gönül falan desek de prodüksiyon yapmak için nasıl izin almış şaşırdım açıkçası. Kendisinin bir tane de Instrumental albümü de bulunmakta ve açıkçası kötü bir iş. Snoop’da çok hatrı var galiba kendisinin, bu parçada batırmamış olsa da inşallah ya benim dinlemediğim sırada kendini geliştirmiştir ya da Snoop hızlıca Pro ile çalışmayı bırakır.
23. Steady (Wiz Khalifa & Camino & D Smoke) [Produced by Ron Femster]
Noname isimlerden Snoop bize hoş bir kadro sunarak albümü kapatmak istemiş diyebiliriz. Ron Femster’ı bilmeyenler için Eminem, Dr Dre, Jay z, 50 centi, Pop Smoke gibi isimlerle çalışmış bir prodüktör. Buradaki beat de fena değil davullar biraz fazla geride mixlenmiş sadece. Camino da yeni çıkış yapmış bir sanatçı diye biliyorum dinlediğim işlerini fena bulmamıştım ve buradaki nakaratını da sevdim. D Smoke’un verse iyi Khalifa da o kadar iyi olamsa da işini yapıp çıkmış. Albüm çıkışı için klas bir çıkış olmuş diyebilirim.
Genel Değerlendirme
Sonuç olarak yorumlarımı derlemem gerekirse Snoop, executive producer olarak baya başarılı bir isim olduğunu bu albümle kanıtlamış diyebiliriz ama hala üstüne koymadan ilerlemesi üzücü bir gerçek maalesef ki. MOUNT WESTMORE albümünden ise beklentim de bu albüm ile yazdığım sebeplerden dolayı sıfırlandı diyebiliriz. Beklentimin arttığı bir şey varsa o da Def Jam’den çıkacak işlerden yana oldu diyebiliriz. Şayet burada duyduğumuz sanatçılar hali hazırda Def Jam ile imzalamaya başlarsa hali hazırda zaten başarılı olan Def Jam kadrosunun hem bağımsız sanatçılara destek açısından geliştiğine hem de dinlemesi daha keyifli işleri ile karşı karşıya kalabiliriz.
Artılar (+)
+ Popülarite göz edilmeden verilen düetler ve onlara sağlanan imkânlar.
+ Uzun zamandır çıkan tek iyi Snoop albümü.
+ Sound açısından çok çeşitli bir albüm
Eksiler (-)
– Snoop Dogg’un hala kendini hiç geliştirmemesi.
– Uzunluğunu günümüzde çıkan albümlere kıyasla fazla.
– MOUNT WESTMORE grubunun genel performans düşüklüğü ve prodüksiyon tercihleri.
RAPERTUAR PUANI: 6.5
Yazan: Arda Sertkol
